Grappig is, dat er soms bij het zien van bepaalde voorwerpen er herinneringen terugkomen. Zoals nu, bij de lucifers. Bij ons thuis stond er naast het gasstel altijd een schoteltje voor de lucifers en in het bijzonder om de gebruikte op te doen. deed ik ook later. Dus dat heb ik even nagemaakt. Ik had verdikkeme helemaal geen lucifers in huis, maar mijn lief heeft ze voor me meegenomen bij het boodschappen doen vandaag. Ik heb een oven/gasstel met elektrische ontsteking, dus ik gebruik nooit lucifers. Ik heb nu tot mijn dood genoeg, zelfs als de nieuwerwetse ontsteking van het fornuis uitvalt kan ik maanden vooruit.

Ook een gewoonte was, om de gebruikte stokjes andersom in het doosje terug te doen, als je die niet kwijt kon. Uiteraard deed je altijd de verkeerde kant van het doosje open, indien nodig. (foto 3)

Bij gebrek aan kastanjes en eikels kon ik geen beestjes en poppetjes met lucifers maken. deden we als kind ook altijd. Ze zagen er na een tijdje wat rimpelig uit, net mensjes. Zucht.

Na diverse pogingen en met dank aan mijn geduldige zoon is het gelukt een ontvlammende lucifer te fotograferen, na tien misluksels of zo. ( foto 6 ).

Hoi voor vandaag. Figuren leggen deed ik ook wel uit verveling. We hadden nog geen PC toch. :-)